Luca op Bonaire

Deze week geen foto's en deze week weinig spectaculaire verhalen, dus als je het druk hebt kun je ook nu stoppen en volgende week weer verder lezen. Het was vooral de week van weer in het ritme komen. Ik heb behoorlijk last gehad van de jetlag. De hele week om 2 of 3 uur 's nachts wakker worden, en dan weer verder slapen tot ergens tussen 5 en 6 uur. Ik was wel de hele week als eerste op mijn werk, dat dan weer wel. Verder is er gedurende de week niet heel veel gebeurd. Het heeft zelfs niet gewaaid deze week en dat is wel een dingetje. Op maandag weer aan het werk na ruim twee weken afwezigheid. Als ik thuis de deur uit stap merk ik het meteen: het is drukkend warm. Meestal laat ik de raampjes in de auto open en geniet ik van de wind, maar nu moet de airco echt aan. Aan de sfeer op het werk is niets veranderd, het is nog altijd gezellig, er wordt nog steeds veel gelachen en er wordt nog steeds heel veel over eten gepraat. Wel jammer dat ook hier de koelkast het heeft begeven,

'Luca, are you coming with us today?' Dat was de vraag waar Anastasia de plannen van vorige week zondag volledig mee omgooide. Kostas en Anastasia hebben op zondag altijd hun vrije dag. Dat gaat dan op z'n Grieks: ze laten de boel de boel en je wordt geacht zelf je drankjes achter de bar te pakken en het op een briefje te schrijven. Meestal gaan ze op zondag met het gezin naar Dafne Beach, maar deze zondag gingen ze er met hun boot op uit. Die hebben ze nog niet zo lang en eerder deze week had ik al eens gedacht: lijkt me heerlijk om een dagje met zo een boot op pad te gaan. Dat werd dus werkelijkheid, want we werden door ze uitgenodigd om de zondag met ze door te brengen. Hoe leuk is dat! Zoonlief Spiros (13 ofzo) ging ook mee en ook huisvriendin Karin (een alleraardigste Nederlandse Reikimaster, werkzaam bij DJI, hopend op een leuke baan bij de nieuwe gevangenis op Bonaire) ging mee. Het werd een heerlijke dag. Eerst met de boot achter de auto naar de

Beetje veel foto's deze week, maar scroll gerust door als je het zat bent. Vorige week zondagavond hebben we etend en drinkend doorgebracht met Muis en Michel. Eten deden we heerlijk bij OléOlé, drinken ook, maar daar gingen we thuis nog even (bescheiden) mee door. Een hele leuke avond, veel gelachen, vooral om een hele oude verkleurde foto van Kostas die aan de bar hing. Op een afstandje leek het net of hij een kat in zijn nekvel had gegrepen, of een kangoeroe. Toen we hem vroegen wat het nu was, bleek hij heel trots te zijn op zijn catch of the day van jaren terug. Maandag was het de dag van Kalamaki Beach. Net als op Bonaire hebben ze hier ook veel schildpadden die nestelen, dus tref je hier op het stand allerlei afgezette stukjes strand en vrijwilligers die er druk mee zijn. Een heerlijk rustig strandje (als je even een stukje doorloopt) en een uitstekende plaats om onze lamzac eens goed uit te proberen. We hadden er al eerder mensen mee zien stuntelen op het Nederlandse s